Hovuddrag i utviklinga av norsk ordlaging

Abstract

Ordlaging fører til endringar i ordtilfanget, men det er forska lite på korleis sjølve ordlagingssystemet endrar seg (jf. Munske 2002: 23). Denne forsøminga er til dels ein konsekvens av dreiinga som skjedde innanfor språkvitskapen i førre hundreåret mot meir strukturalistisk-synkrone tilnærmingar (jf. sst.). Målet med denne artikkelen er å skissera nokre av hovudlinene som norsk ordlaging har utvikla seg langs ifrå urnordisk og fram til i dag. Framstillinga er lagt opp som eit oversyn over kva slag typar endringar som har skjedd i ordlagingssystemet. Med utgangspunkt i Munske (sst.: 26) er det i figur 1 gjort framlegg om korleis vi kan dela inn dei ulike endringstypane. Vi skal gå igjennom dei ulike typane i den rekkjefylgja som er synt i figuren. Til slutt kjem vi òg kort inn på moglege årsaker (del 6).